Giga Gertie 1

Dat kan ik, dat wil ik, dat doe ik!’ roept de vijfjarige Gertie Bemelmans als ze halverwege het schooljaar van de kleuterklas naar groep 4 (2de lj.) mag verhuizen. De oudere kinderen zijn stomverbaasd als het kleine meisje hun klas binnen wandelt en maken het haar niet gemakkelijk. Maar Gertie is een bijzonder kind: slim, grappig, dapper, vreselijk nieuwsgierig en lekker eigenwijs. Ze verzint hilarische oplossingen voor de vele obstakels die je als ex-kleuter nu eenmaal tegenkomt als je zomaar twee klassen overslaat, en zo verovert ze langzaamaan de harten van iedereen in groep 4.

Een ontroerend en hilarisch verhaal over hoe bijzonder het kan zijn als je anders bent. In kleurrijke taal schetst de auteur een dapper en eigenzinnig personage dat ongetwijfeld nog meer avonturen zal beleven!

De auteur

Silvia van de Put is tekstschrijver en communicatieadviseur. Bovendien schrijft zij kinderboeken en organiseert zij workshops creatief schrijven.

Recensie

Dit is het eerste boekje in wat hopelijk een reeks wordt. Het zou leuk zijn als Gertie meegroeit met haar lezertjes. Het gaat om een meisje van 5 dat naar groep 4/2de leerjaar gaat. Ze is hoogbegaafd en heeft twee klassen overgeslagen. De boekjes lezen uiterst vlot en zijn geschikt voor jongens en meisjes van 7 tot 11.

De schrijfster heeft vermoedelijk wat ervaring met hoogbegaafde kinderen en schrijft ook vanuit die ervaring. Ik mis soms kennis over hoogbegaafdheid die wetenschappelijk onderbouwd is. Dat merk je aan de taal die niet altijd zo goed gekozen is: ‘heel bijzonder’, ‘heel slim’,… Dit kan hoogbegaafde kinderen richting vaste mindset duwen en zorgt ervoor dat ook de omgeving dit kind op een verhoogje gaat plaatsen. Toch wordt het gedeeltelijk aangepakt in het verhaal zelf door de ouders regelmatig te laten zeggen dat Gertie heel veel moet oefenen bv. als ze wilt leren fietsen.

In deze recensie van Pluizuit wordt er kritiek gegeven op het gedrag van het kind (‘Gertie gedraagt zich opvallend ouder dan haar leeftijd’), maar daar ben ik het niet mee eens. Het gedrag en de taal van het kind weerspiegelt haar mentale leeftijd, zij praat zoals een kind van acht zoals haar klasgenoten. Dit heeft te maken met asynchroniteit, verschillende leeftijden in het kind: fysiek wellicht vijf, mentaal/emotioneel eerder acht, maar cognitief ver boven acht.

Mijn kinderen herkennen heel wat van de grappige opmerkingen die Gertie geeft en van de activiteiten die ze wil organiseren hebben, maar bovenal hebben ze het graag gelezen en dat vind ik uiteindelijk nog steeds het beste oordeel!